Nu het jaar
echt op zijn eind loop is het tijd om de hengels
toch nog eens uit te gooien. Ik weet niet waarom
het me keer op keer niet lukt om te gaan in
de laatste maanden van het jaar. Om eerlijk
te zijn weet ik dat wel, waarschijnlijk zit
ik in een ontkenning fase.
De depressieve
wereld geeft me weinig energie om alles in orde
te maken en dan daadwerkelijk te gaan.
Aanstaande
vrijdag hoop ik dan toch te gaan. Ik heb toch
het gevoel dat het nog kan. De temperatuur is
10 graden en heb op des betreffende stek eerder
vis gevangen in de winter. Het zal afwachten
zijn of ik gelijk zal krijgen.
Ondertussen
is het vrijdag, ik had niet zo veel zin om te
gaan werken. Het was een klus die elke maand
weer uitgevoerd moet worden. Op de automatische
piloot loop ik mijn ronde. Ik kan alleen maar
denken aan die heerlijke waterkant. Rond de
klok van drie werdt er gebeld door de zaak.
Er was een storing in de stad waar ik in woon.
Ik bood aan om de storing op te pakken. Achteraf
had ik dat beter niet moeten doen. De doormelding
van de brandmeldinstallatie werkte niet. Meestal
een klusje van niets maar het lukte me niet
dit snel te regelen.
Uiteindelijk
kon ik rond zes uur de klant melden dat ze wel
hun KPN abonnement moeten betalen. Anders werkt
het niet dat is toch logies. Als een speer naar
huis, eten en spullen in de auto gooien. Het
werdt al gouw acht uur voordat ik naar de waterkant
kon vertrekken. Ik ben glad 10 minuten onder
weg, belt er een klant. Een blusgas installatie
is afgegaan en hij heeft alleen mijn nummer.
Verdomme heb ik weer, maar beloof hem actie
te ondernemen. Aangekomen aan het water heb
ik eerst mijn labtop opgestart (toevallig bij
me) en de klant geholpen. Ondertussen giet het
kei hard zodat ik het kampement kan opbouwen
in de regen. Je zou bijna denken dat ze me iets
willen vertellen.
De
lijnen worden uitgevaren, en liggen wat mij betreft
prima. Ondertussen is het kwart over tien en kan
eindelijk een pot bier open trekken. Het wachten
kan beginnen. Ik heb net het eerste biertje op
en ik hoor een suizend geluid. Het lijkt wel een
vliegtuig. Ik ga mijn tent uit en ik bemerk dat
het een hoge boom is die veel wind vangt. Dat
is die harde wind waar ze het over hadden op het
nieuw.
Grappig
is wel te vertellen dat ik helemaal niets merk
in mijn tent. Het is dus waar dat gezegde, hoge
bomen vangen veel wind. Het tweede pilsje wordt
open getrokken en daarna is het tijd om te gaan
slapen.
Half twaalf
loopt de rechter hengel af. Ik spring uit de
slaapzak en hanteer de hengel. Helaas was het
drijfvuil dat dit veroorzaakte. Even terug kijken
op hoe de dag is verlopen en ik begrijp dat
het nog niet over is. Misschien zal het morgen
beter gaan. De wind is zo hard dat ik niet meer
durf te varen met mijn voerboot. Ik monteer
een PVA zakje en werp deze naar de horizon.
Het is even niet anders. De baal shag wordt
gepakt en wacht even tot over 12 uur. het is
een nieuwe dag met nieuwe kansen en dommel in.
Kwart voor
vijf, het is weer de rechter hengel die enkele
piepen geeft. Die diepe slaap was even moeilijk
kwijt te raken. En het duurt nog zeker 3 piepen
voordat ik uit mijn warme bedje ben. De hengel
kromt maar krijg niet het gevoel dat het een
karper is. Vlak voor de kant blijkt dit wel
het geval. Helemaal top, een winter karper.
De vis is puntgaaf en weegt toch nog 19 pond.
Snel een foto en hij mag gelijk weer terug.
Mijn handen
zijn koud en beginnen zelfs pijn te doen. Heel
erg vind ik het niet. Snel wordt er een PVA
zakje gemaakt en opnieuw in positie gebracht.
Snel mijn warme bedje in.
Twee
uur later is het de zelfde hengel die tot leven
komt. Ik maak kontact, maar voel dat het geen
karper is. Bij het indraaien zie ik een dikke
grote voorn. Zo groot zie je ze niet echt vaak.
De duisternis maakt plaats voor het licht zo
ziet de wereld er een stuk vriendelijker uit.
rond de klok van tien krijg ik nog wel een zakker.
Die werd veroorzaakt door een kudde duik eenden.
Het is goed
een prima eind van 2011. Wat zou 2012 gaan brengen.
Jullie alvast een fijn uiteinde en goede vangsten
toegewenst in 2012.
Rust!
(Blog
van 6 november 2011)
Ondertussen
is het al weer november. De bladeren vallen
gestaagd van de bomen. Het is grauw, grijs en
koud aan het worden.
Ze voorspellen
een horror winter dat word dan verplicht spullen
in de kelder houden.
Zolang
het kan blijf ik doorvissen. Het water straalt
in de winter een onherkenbare rust uit. Zoveel
rust dat ik vaak vroeg in de slaapzak ligt.
Er is weinig tot niets te zien. Geen vogels,
geen springende vis, helemaal niets.
De winter
is voor mij een periode van nadenken. Hoe pak
ik het aan het komende seizoen. Das een vraag
die ik vaker stel, maar een echt plan heb ik
vaak niet. Zolang ik maar lekker kan vissen
en niet te veel gezeur dan vind ik het al lang
goed.
Het plan wat
ik vorig jaar verzonnen had is wel gelukt tot
in zekere zin. De meeste tijd heb ik gevist op
het water waar “the one” zwemt. Helaas
heb ik helemaal geen vis kunnen vangen op het
desbetreffende water. Zonde van de tijd was het
niet. Ik heb veel geleerd van het water, maar
of dit voldoende is om nog een seizoen hier te
gaan zitten? Daar ga ik de komende winter maar
eens over nadenken.
De korte sessies
die ik heb gevist op andere wateren waren vaak
een opsteker om vervolgens maar weer op de plas
te gaan zitten. Zo ving ik een klein dikkerdje
die qua uiterlijk me toch erg tevreden stelde.
En de hit en rus sessie op een vaartenstelsel
waren ook erg leuk. Tegenslagen waren er ook,
bij aankomst op een putje constateren dat er geen
plekje meer voor me vrij is. Een paar mooie vissen
verspeeld door losschieters. Wat me overigens
Bijna nooit overkomt. En dat Nederland tegen Zweden
verloor. Sommige dingen kan je niet veranderen
maar sommige ding wel. De losschieters zijn een
gevolg van gerommel, ofwel probeersels vanuit
mijn hoofd. Dat betekend back to basic. Ik ben
ondertussen al weer terug gegaan naar het zogenoemde
standaard onderlijntje. Dit moet het verspelen
uitbannen.
Nu
ik lekker rustig aan de waterkant zit, bedenk
ik me dat ik al enkele weken geen karpervisser
meer heb gezien. Deze periode vind ik heerlijk
om te vissen.
Ongedwongen
op zoek naar een korreltje goud in een berg
zand. Want moeilijker dan op de plas kan het
voor mij niet meer worden.
Nu we het
toch over plannen hebben. De winter ga ik gebruiken
om de hoeveelheid boilies die ik kan maken te
vergroten. Dit geeft me in 2012 de mogelijkheid
een goede voerplek aan te maken en deze ook
nog eens goed te onderhouden. Dat zou een verademing
zijn. Of het me gaat lukken weet ik niet maar
heb ideeën genoeg.
Wat ook gaat
spelen de komende tijd is dat ik mijn huis wil
verkopen. En in deze tijd is dat natuurlijk
niet gemakkelijk. Het kan zomaar gebeuren dat
ik me huis verkoop en dat ik dan veel kostbare
vistijd moet gaan inleveren. Maar het wordt
ook een investering in mijn hobby. Meer ruimte
in huis betekend ook dat ik meer spullen kwijt
kan en ook de boilies aan huis kan gaan maken.
Met een beetje geduld is dat prima vooruitzicht
om in de toekomst mijn zaken beter te organiseren.
Het zal niet meevallen naar wel een erg leuk
vooruitzicht.
De tijd waarin
het vol gas gaat is voorbij. Het is tijd om
de rust op te zoeken. En te dromen van een nieuw
seizoen. Tot snel met een nieuwe blog.
Herfst vakantie
sessie (Blog van 27 oktober.)
De
spullen liggen op de kar, de scooter word gestart
en de gas hendel open gedraaid. Ik heb er zin
in. Ik ga weer enkele nachtjes pakken aan de
plas. Terwijl ik lekker aan het opbouwen ben
komt dave ook aangefietst. Dave blijft ook een
paar nachtjes, ondanks dat hij moet werken.
Ik ben dan overdag zijn spullenoppas. Dat maakt
mij niet uit, je moet wat overhebben voor een
karper collega.
Na een uurtje
ben ik klaar om de lijnen uit te varen naar de
beoogde stek. Door het gebruik van een staaf marker,
is het terug vinden van de stek een eitje. Vanaf
de marker trek ik een strook boilies schuin de
plas op. Zo moet het maar gaan gebeuren. Zowel
voor mij als voor dave gaat de nacht visloos voorbij.
Bij het krieken van de dag zit dave al op zijn
fiets en vertrekt naar zijn werk. Het water waar
ik zit is voor mij een dagwater. De mooie uren
zal dave moeten missen.
Het is rond
de klok van 11 toen mijn telefoon ging. Het was
mijn vrouw, met een lichte paniek in haar stem
melde dat ze de deur had dichtgegooid en de sleutels
aan de binnenkant hingen. Het grootste probleem
was dat onze dochter nog binnen was. Uiteindelijk
heeft ze met behulp van de politie een raam moeten
inslaan. Het begint al weer lekker.
Tussen
al die telefoongesprekken door loopt er een
hengel af. Ik pak de hengel en begin met indraaien.
Na 5 minuten word het duidelijk dat er niets
aan hangt. Wat het is geweest zal tot op de
dag van vandaag een raadsel blijven. Snel opnieuw
uitvaren gezien het weer perfect is wil ik zoveel
mogelijk uitliggen. Na 2 uur vissen volgt er
een knallende run. Ik pak de hengel en maak
contact. Ik voel tikken op de hengel. De gedachten
aan zo'n mooie vis worden verstoord. Ik zie
in de verte iets klapperen op de oppervlakte.
Het zal toch niet? De angsten bleken waar, een
aalscholver heeft door mijn lijn gezwommen en
nu zit hij er aan vast.
Vloek vloek,
verdomd beest vloek vloek komt het uit mijn mond.
Het kost nog aardig wat moeiten om dat beest binnen
te krijgen. Hoe krijgt hij het voor elkaar. Vlak
voor de kant breekt de hoofdlijn ook nog eens
af. Nu zijn echt de rapen gaar en vervloek die
vogel meer dan ooit tevoren. Ik geloof dat ik
hier geen vis mag vangen. De lijn word opnieuw
uitgevaren en pak de karperwereld er maar weer
bij. Grom!
De avond
valt, en de lijnen worden opnieuw op hun plaats
gelegd. De eerst volgende 24 uur zal ik deze
niet meer binnendraaien tenzij er natuurlijk
een vis zich meld. De wind is flink, hier merk
je weinig van als je op de kant staat. We zitten
goed beschut. Uit het niets een piep op dave
zijn linker hengel. Er volgen er nog een paar.
Volgens mij is dit het gevolg van de wind. Het
is een aardige klotsbak aan het geworden. Tijdens
het varen vlogen de golven over de boot heen.
Dat word slapen met een natte reet.
De wind begint
nog harder aan te wakkeren. In de nacht vallen
diverse buien. Het deert me niet ik leg lekker
warm in de slaapzak. De ufo-nica wekkertoon
van dave gaat af. Ik weet dat het al weer 6:30
is. We hebben weer niets kunnen vangen vannacht.
Nog geen half uur erna word ik wakker en wil
naar mijn hengels kijken. Dikke spetters vallen
op mijn gezicht. Bagger de wind is gedraaid
en staat schuin in mijn tent te waaien. Als
een speer doe ik de voordeur dicht. Half doorweekt
begin ik met het zetten van een bakkie koffie.
Die smaakt me al te goed.
Ik
begrijp niet dat de vis zo passief is. Het zou
nu toch wel eens moeten gebeuren.
Maar ik heb
op dit water wel vaker met perfecte weersomstandigheden
gevist en dan ook geblankt. Het is zo'n moeilijk
water te veel voedsel te weinig karper en dat
voel je op zo'n moment.
Het is
na uren regen eindelijk even droog. Er zullen
ongetwijfeld nog wel wat buien vallen maar dat
geeft niet. Ik zit te twijfelen of ik nog een
nacht blijf zitten gezien de vangsten niet echt
in mijn voordeel zijn. Ik wacht deze dag nog
even af en bepalen uiteindelijk of het de moeite
waard zal zijn om te blijven zitten.
Begin van
de middag krijg ik een zakker. Ik hanteer de
hengel en voel dat er vis aan zit. Door de afstand
kan ik niet goed bepalen wat het is. Bij de
kant aangekomen blijkt het een brasem te zijn.
Wat
een grote deurmat in dit geval noem het maar
een vloerkleed. Deze is zeker 60 cm lang. Wist
niet dat deze zo groot konden worden.
De nacht
Vliegt als verwacht voorbij zonder enig teken
van leven. Ik besluit nog de ochtend te blijven
vissen. Het is de beste tijd hier. Maar ook
dit heeft geen enkele meerwaarde. Ik vertrek
zonder vis naar huis. Uitgezonderd van die dikke
brasem dan.
De herkansing
Na 1 nacht
thuis te hebben geslapen begint het weer te
kriebelen. Nu ik toch vrij heb besluit ik voor
een korte sessie naar een makkelijker water
te gaan. Nouja, makkelijk! Het water heeft ook
2 gezichten. Ondanks de hoeveelheid vis dat
hier zit kan je ook gewoon dagen blanken. Het
voelt goed, en kies voor de stek die ik begin
dit jaar ook bevist heb. Dat resulteerde toen
in een paar mooie schubkarpers van 19, 21 en
26 pond. Morgen komt mijn collega Andre me vergezellen.
Ik hoop dat het een goede keuze is en het ons
visje oplevert.
Gezien de
temperatuur in de nacht rond het vriespunt ligt,
kies ik er voor om in de "vaargeul"
te gaan vissen. Nouja vaargeul het is niet dieper
dan andere plaatsen maar vind het een logische
trekroute van de vis. De avond verloopt vrij rustig,
rond 23:45 is het de linker hengel die met een
halve boilie en een halve groene pop-up voor het
eerste afloopt. Bij het hanteren van de hengel
voelt het direct goed aan en ik heb wel het gevoel
dat dit een mooie vis kan zijn. De vis zwemt rustig
en blijft vervolgens op de bodem liggen. Heel
rustig verhoog ik de druk iets en dan is het klaar.
De hengeltop veert terug. Deze keer heeft vriend
karper gewonnen.
Nadat ik alles
weer in positie heb gebracht duik ik snel terug
in mijn bedje. Het is al erg koud. Tegen de klok
van 2 is de rechterhengel aan de beurt. Ik voel
direct dat het nu om een klein exemplaar gaat.
Na een korte dril met enkele vluchtpogingen ligt
er een torpedoachtige schub in het net. Het gewicht
weet ik niet, maar veel meer dan 12 pond zal hij
niet zijn. Al met al is het een leuk begin.
De rest van
de nacht blijft het rustig. Rond 8 uur zit ik
lekker aan de koffie en bedenk een strategie voor
de dag. De temperatuur zal oplopen tot 14 graden
en de gehele dag zal de zon schijnen op de ondiepe
gedeelte aan de overkant. Hier gaat zeker een
hengel heen. Rond 11 uur komt Andre me vergezellen.
Ik help hem zover het kan en tegen 13:00 uur staat
alles zo goed als. De gehele dag gebeurd er vrij
weinig ofwel helemaal niets. We vinden het niet
heel erg want het weer is prima. We zetten onze
jokker in op de komende nacht.
Het is vrij
snel donker en halen het nog net voor het donker
de hengels uit te varen. Ook deze nacht liggen
de hengels op het “diepere” gedeelte.
Rond 11:30 proberen we een slaapje te doen maar
dit valt niet mee omdat er in de kantine van de
tennisbaan keihard Jantje Smit word gedraaid.
"als de nacht verdwijnt..... En de zon weer
schijnt" nou sorry Jan graag niet om 1:30
s’nachts.
Het
duurt niet lang voordat de middelste hengel
op de voerplek een paar piepen geeft. Ik spring
eruit en hanteer de hengel. Het voelt wel goed
aan, maar het is vrij moeilijk goed te bepalen
wat voor vis het is. De vis duikt over de lijnen
van Andre heen en kan heb nog net voor het riet
tegen houden.
Dan schiet
de vis vol gas door Andre zijn lijn heen. Andre
komt met enige spoed zijn tent uit. Ik roep naar
hem dat hij niet moet aanslaan. Zo wakker is hij
wel en ik weet met zijn hulp de vis te landen.
Het is een behoorlijke vis. Na weging komt deze
uit op 12,2 kilo. Direct maar wat foto's maken
en deze kromme vis mag weer zwemmen.
De lijn wordt
weer spoedig op zijn plek gelegd en wij duiken
weer lekker warm de slaapzak in. Nog geen kwartier
erna is het de linker hengel van Andre die leven
vertoont. Na een mooie dril komt er een goudkleurige
schub van 7 kilo in het net terecht. Andre is
er super gelukkig mee vooral omdat hij niet zo
heel vaak kan vissen. Hij heeft het nou eenmaal
druk.
De rust keert
en de slaapzak is gouw gevonden. Het is rond 4:30
wanneer weer de middelste hengel op de voerplek
vertrekt. Ik spring uit mijn slaapzak en loop
de vriezer in. Het is super koud geworden en schat
de temperatuur rond de 0 graden. Deze vis voelt
kleiner aan dan de eerste en dat blijkt ook wel
als er een vis van 7 kilo op de mat ligt. Een
punt gave vis met vrij lange baarddraden.
De rest van
de nacht blijft het rustig. Het was een mooie
sessie. Als ik het zo voel dan laat de winter
niet zo lang meer op zich wachten. Dat wordt de
2de slaapzak maar uit de kelder halen.
Boilie
Pomp deel 2 (Blog van 20 oktober.)
Teleurgesteld
kijk ik naar de elektromotor en de gemolde gehakt
molen. Wat nu? Ik heb even geen idee.
De
oude pvc spuit staat bij paul die zou er nieuwe
deksels voor regelen. Dan die spuit maar weer
wat leven in blazen. Die
zelfde avond bel ik paul op en vraag waar de spuit
is gebleven? Hij moet even nadenken en duikelt
de pvc spuit ver verstopt achter de bank op. Gelukkig
heb ik deze weer in mijn handen het geeft direct
een goed gevoel. Ik voel me net Terminator uit
de welbekende films.
De volgende
dag bel ik denny hij wist wel een adres om de
deksels te verkrijgen. Ik had pas de week erna
tijd om deze te halen. Dan maar eerste de zuiger
verbeteren. Ik nam de zuiger mee naar het scouting
gebouw waar ik vrijwilliger ben. Dit geeft me
toegang tot voldoende gereedschap en materiaal.
Maarja
hoe maak je een degelijke zuiger die natuurlijk
functioneel is. Patrick was ook aanwezig ik noem
hem de mooi weer visser met een gouden lul. De
keren dat hij mee was pakte hij altijd wel een
dikke vis. Maargoed dat is een ander verhaal.
In de werkplaats in de vorm van een zee container,
kwamen we al snel tot een oplossing. Op de werkbank
ligt een kunststof wieltje.
Wat
wel heel erg mooi past. Er moet nog wel wat
geboord en afgevlakt worden. Maar binnen no-time
is de zuiger af.
Het grootste
voordeel van deze cilinder is, dat deze niet
meer kan kantelen. Dit voorkomt dat de lucht
langs het deeg gaat lopen. En mijn hele muur
vol knettert met deeg.
De week erna
haal ik de deksels op. Ik was thuis toch bezig
met wat klusjes dus gelijk de gaten erin maken.
Dit koste me een kwartiertje das het mooie van
kunststof. Het laatste puntje was een verloop
nippel van een 1/2 duim naar een kogelkraantje
naar 3/8ste. Die kan je bij elke doe het zelf
zaak wel krijgen. Zo, nu is de boilie pomp klaar.
De zondag
erna gaan we test draaien. Ik maak een mooi
deegje aan. Ik hoop dat dit mooie deegje ook
mooi uit de spuit komt. De compressor wordt
aangezet de bril en oorkappen op. De druk loopt
op en het kogelkraantje open gedraaid. Er komen
hele mooie deegslierten uit de buis.
Nu is het
draaien van 20 eieren in 30 minuten te realiseren.
De capaciteit van de buis is 15 eieren aan deeg.
Als je meer deeg aanmaakt gaat het ook sneller.
Eindelijk iets wat werkt, en kan eindelijk weer
eens een voercampagne voorbereiden. In Augustus
heb ik door het kort aanvoeren van stekken al
enkele kleine successen gehad. Misschien komt
er in de toekomst meer hierover.
Groot, groter,
grootst. (Blog van 15 oktober.)
Wat
bezield me? Daar ga ik weer met 100 kilo aan spullen.
Je moet wel een enorm doorzettingsvermogen hebben
om dit iedere week te doen. Het is wel iedere
week je kampement opbouwen. Iedere week weer de
hengels uitvaren. Iedere week weer je rug verkloten
op een stretcher. En bijna iedere week weer visloos
naar huis.
En
het ergste is bijna nog iedere maand weer een
rib missen als je afrekent in de hengelsportzaak.
Maar waarvoor eigenlijk?
Ach ik weet
het wel, het gaat om de rust, de natuur en nog
meer van dat soort thermen? Toch? Waarom zit
ik dan in een half afgegraven polder met daarnaast
een snelweg, waar continue vliegtuigen overkomen
en het uitzicht en de geur van diverse fabrieken
het niet aangenamer maken. Het word al een stuk
minder als ik je het zo vertel.
Waarom
ik hier bijna het hele jaar heb zitten vissen?
Ja er blijft nog zo weinig over. Het gaat om
dikke, hele dikke karpers.
En wat voor
karpers, elke vis is een plaatje. De spiegels
zijn vaak ongelofelijk mooi geschubd. Dat is
de reden om er te gaan zitten.
Hoe groter
hoe mooier. Dat zie je overal terug komen. In
bladen, op alle sites en in elke hengelsport zaak.
Met de tot verbeelding sprekende plaatjes van
40 + karpers is het verleidelijk om te denken
dat de producten binnen no-time vergelijkende
resultaten genereren. Nou helaas voor u, maar
tijd investeren om een water te leren kennen en
op de juiste manier te benutten is daarnaast veel
productiever. Dan maakt het niet uit of je een
boilie van merk A of van merk B eraan hangt. Ik
heb heel veel geprobeerd maar helaas het heeft
geen meerwaarde gehad. Het water heeft nog veel
geheimen voor mij vooral het gedrag is mij nog
helemaal niet duidelijk.
Om wat meer
controle te krijgen op je vangsten kan je er voor
kiezen te gaan voeren. Voor mij is het voeren
een prima oplossing om de vangsten te optimaliseren.
Alleen mijn probleem is dat ik het niet vast kan
houden. 4 dagen voeren en 1 sessie vissen en ik
stop weer op die stek. Die week erna start ik
vaak op een andere stek met voeren. Ik wissel
graag van stek altijd hetzelfde uitzicht is ook
niet alles. De plannen maak ik wel maar "voer"
ze niet uit.
Oei ik
dwaal af van het onderwerp. Wat is nou groot?
40 pond? 100 cm? Er zit zo veel verschil in
elke vis, de ene is een meter lang en de andere
65 cm met een gewicht van 50 pond. Ja wat is
nou groot . En dan hebben we het nog niet eens
gehad over het gevecht met de vis. Op bijvoorbeeld
een rivier is de karper over het algemeen sterker.
Er kan hierdoor een gevecht ontstaan waar je
u tegen zegt. Een ander voorbeeld, een target
vis vangen waar je al jaren achteraan loopt
maar niet de grootste is van de plas. Dit kan
je een groots moment noemen. Is dit dan groot.
We zijn allemaal
op zoek naar iets (groots) aan de waterkant.
Een moment, een vis, een gewicht of wat dan
ook. Wat je ook beweegt om naar de waterkant
te gaan. Het is en blijft de mooiste hobby van
de wereld.
De zomer voorbij (Blog van 6
oktober 2011)
Daar
zit ik dan op 2 oktober met 25 graden. De zomer
op zijn hoogtepunt. We kunnen wel zeggen dat
het een betreurende zomer is geweest. Veel regen
en onweer. Dit keer aan de plas staan er geen
hengels voor de deur maar een lekker koud biertje.
Mijn dochter vermaakt zich kostelijk met die
grote zandbak. En papa met al die vrouwen in
bikini wat is het leven zwaar.
Ondertussen
is het 6 oktober de zomer heeft plaats gemaakt voor
veel wind en buien. Heerlijk weer om te gaan vissen.
Ik besluit een kleine put te gaan bevissen. Dit
water heb ik 2 a 3 jaar geleden bevist en met succes.
Ondanks dat het een klein watertje is zwemmen er
toch enkele mooie vissen. Gezien het nu donderdag
is verwacht ik niet dat er veel vissers zitten helaas
zitten er al 2 te vissen. Ik kan daarom wel zeggen
dat het de kansen met de helft verkleinen. Maar
niet te min heb ik vertrouwen in de stek en het
weer.
Nu
de zomer voorbij is gaan we ons klaar maken
voor de winter. Persoonlijk denk ik dat we half
november wel weer in de sneeuw zitten en de
laatste sessies gemaakt is voordat het water
weer geheel dicht ligt. Mijn streven is wel
om door te gaan zolang het kan. Ik ga de reserve
set kleding maar alvast klaar leggen en de 2de
slaapzak wassen. Niets is erger dan kou leiden
tijdens het uitvoeren van je hobby.
Voor dat
het echt voorbij is moet het toch nog eens gaan
gebeuren. Over 2 weken zal ik weer een week gaan
vertoeven aan de plas. Al vang ik er maar 1 dan
is de eer nog een beetje gered. Heb er zo'n 40
nachten gezeten en met de nul op de teller een
zware teleurstelling. Ook dit is vissen.
Deze nacht
laat even aan me merken dat de zomer echt voorbij
is. Kei harde wind, plensbuien met onweer. Heerlijk
om goed te kunnen slapen (niet dus). Ondanks het
weer, dat in bijna alle gevallen vis oplevert,
blijft het verdacht stil. Geen enkele vis wist
de weg naar mijn aas te vinden. Ach het is wel
vaker voor gekomen.
De
laatste keer dat ik hier viste was vergelijkbaar.
Het verschil was dat ik toen 3 dagen gevoerd
had. Na het installeren van de spullen was het
al snel raak.
Binnen
no time lag er een mooie spiegel op de mat.
Met haar 27 pond ook nog eens een leuke vis.
Vervolgens verwacht
je nog wel een paar vissen. Maar niets van dit alles.
Geen piep, geen tikje helemaal niets. Ondanks dat
de zomer voorbij is en de sessie is ook dit eerste
blog van oktomer tot een einde gekomen. Volgende
keer meer,