Nu het jaar echt op zijn eind loop is het tijd om de hengels toch nog eens uit te gooien. Ik weet niet waarom het me keer op keer niet lukt om te gaan in de laatste maanden van het jaar. Om eerlijk te zijn weet ik dat wel, waarschijnlijk zit ik in een ontkenning fase.

De depressieve wereld geeft me weinig energie om alles in orde te maken en dan daadwerkelijk te gaan.

Aanstaande vrijdag hoop ik dan toch te gaan. Ik heb toch het gevoel dat het nog kan. De temperatuur is 10 graden en heb op des betreffende stek eerder vis gevangen in de winter. Het zal afwachten zijn of ik gelijk zal krijgen.

Ondertussen is het vrijdag, ik had niet zo veel zin om te gaan werken. Het was een klus die elke maand weer uitgevoerd moet worden. Op de automatische piloot loop ik mijn ronde. Ik kan alleen maar denken aan die heerlijke waterkant. Rond de klok van drie werdt er gebeld door de zaak. Er was een storing in de stad waar ik in woon. Ik bood aan om de storing op te pakken. Achteraf had ik dat beter niet moeten doen. De doormelding van de brandmeldinstallatie werkte niet. Meestal een klusje van niets maar het lukte me niet dit snel te regelen.

Uiteindelijk kon ik rond zes uur de klant melden dat ze wel hun KPN abonnement moeten betalen. Anders werkt het niet dat is toch logies. Als een speer naar huis, eten en spullen in de auto gooien. Het werdt al gouw acht uur voordat ik naar de waterkant kon vertrekken. Ik ben glad 10 minuten onder weg, belt er een klant. Een blusgas installatie is afgegaan en hij heeft alleen mijn nummer. Verdomme heb ik weer, maar beloof hem actie te ondernemen. Aangekomen aan het water heb ik eerst mijn labtop opgestart (toevallig bij me) en de klant geholpen. Ondertussen giet het kei hard zodat ik het kampement kan opbouwen in de regen. Je zou bijna denken dat ze me iets willen vertellen.

Grappig is wel te vertellen dat ik helemaal niets merk in mijn tent. Het is dus waar dat gezegde, hoge bomen vangen veel wind. Het tweede pilsje wordt open getrokken en daarna is het tijd om te gaan slapen.

Half twaalf loopt de rechter hengel af. Ik spring uit de slaapzak en hanteer de hengel. Helaas was het drijfvuil dat dit veroorzaakte. Even terug kijken op hoe de dag is verlopen en ik begrijp dat het nog niet over is. Misschien zal het morgen beter gaan. De wind is zo hard dat ik niet meer durf te varen met mijn voerboot. Ik monteer een PVA zakje en werp deze naar de horizon. Het is even niet anders. De baal shag wordt gepakt en wacht even tot over 12 uur. het is een nieuwe dag met nieuwe kansen en dommel in.

Kwart voor vijf, het is weer de rechter hengel die enkele piepen geeft. Die diepe slaap was even moeilijk kwijt te raken. En het duurt nog zeker 3 piepen voordat ik uit mijn warme bedje ben. De hengel kromt maar krijg niet het gevoel dat het een karper is. Vlak voor de kant blijkt dit wel het geval. Helemaal top, een winter karper. De vis is puntgaaf en weegt toch nog 19 pond. Snel een foto en hij mag gelijk weer terug.

Mijn handen zijn koud en beginnen zelfs pijn te doen. Heel erg vind ik het niet. Snel wordt er een PVA zakje gemaakt en opnieuw in positie gebracht. Snel mijn warme bedje in.

Twee uur later is het de zelfde hengel die tot leven komt. Ik maak kontact, maar voel dat het geen karper is. Bij het indraaien zie ik een dikke grote voorn. Zo groot zie je ze niet echt vaak. De duisternis maakt plaats voor het licht zo ziet de wereld er een stuk vriendelijker uit. rond de klok van tien krijg ik nog wel een zakker. Die werd veroorzaakt door een kudde duik eenden.

Ondertussen is het al weer november. De bladeren vallen gestaagd van de bomen. Het is grauw, grijs en koud aan het worden.

Ze voorspellen een horror winter dat word dan verplicht spullen in de kelder houden.

Zolang het kan blijf ik doorvissen. Het water straalt in de winter een onherkenbare rust uit. Zoveel rust dat ik vaak vroeg in de slaapzak ligt. Er is weinig tot niets te zien. Geen vogels, geen springende vis, helemaal niets.

De winter is voor mij een periode van nadenken. Hoe pak ik het aan het komende seizoen. Das een vraag die ik vaker stel, maar een echt plan heb ik vaak niet. Zolang ik maar lekker kan vissen en niet te veel gezeur dan vind ik het al lang goed.

Nu ik lekker rustig aan de waterkant zit, bedenk ik me dat ik al enkele weken geen karpervisser meer heb gezien. Deze periode vind ik heerlijk om te vissen.

Ongedwongen op zoek naar een korreltje goud in een berg zand. Want moeilijker dan op de plas kan het voor mij niet meer worden.

Nu we het toch over plannen hebben. De winter ga ik gebruiken om de hoeveelheid boilies die ik kan maken te vergroten. Dit geeft me in 2012 de mogelijkheid een goede voerplek aan te maken en deze ook nog eens goed te onderhouden. Dat zou een verademing zijn. Of het me gaat lukken weet ik niet maar heb ideeën genoeg.

Wat ook gaat spelen de komende tijd is dat ik mijn huis wil verkopen. En in deze tijd is dat natuurlijk niet gemakkelijk. Het kan zomaar gebeuren dat ik me huis verkoop en dat ik dan veel kostbare vistijd moet gaan inleveren. Maar het wordt ook een investering in mijn hobby. Meer ruimte in huis betekend ook dat ik meer spullen kwijt kan en ook de boilies aan huis kan gaan maken. Met een beetje geduld is dat prima vooruitzicht om in de toekomst mijn zaken beter te organiseren. Het zal niet meevallen naar wel een erg leuk vooruitzicht.

De tijd waarin het vol gas gaat is voorbij. Het is tijd om de rust op te zoeken. En te dromen van een nieuw seizoen. Tot snel met een nieuwe blog.

De spullen liggen op de kar, de scooter word gestart en de gas hendel open gedraaid. Ik heb er zin in. Ik ga weer enkele nachtjes pakken aan de plas. Terwijl ik lekker aan het opbouwen ben komt dave ook aangefietst. Dave blijft ook een paar nachtjes, ondanks dat hij moet werken. Ik ben dan overdag zijn spullenoppas. Dat maakt mij niet uit, je moet wat overhebben voor een karper collega.

Tussen al die telefoongesprekken door loopt er een hengel af. Ik pak de hengel en begin met indraaien. Na 5 minuten word het duidelijk dat er niets aan hangt. Wat het is geweest zal tot op de dag van vandaag een raadsel blijven. Snel opnieuw uitvaren gezien het weer perfect is wil ik zoveel mogelijk uitliggen. Na 2 uur vissen volgt er een knallende run. Ik pak de hengel en maak contact. Ik voel tikken op de hengel. De gedachten aan zo'n mooie vis worden verstoord. Ik zie in de verte iets klapperen op de oppervlakte. Het zal toch niet? De angsten bleken waar, een aalscholver heeft door mijn lijn gezwommen en nu zit hij er aan vast.

De avond valt, en de lijnen worden opnieuw op hun plaats gelegd. De eerst volgende 24 uur zal ik deze niet meer binnendraaien tenzij er natuurlijk een vis zich meld. De wind is flink, hier merk je weinig van als je op de kant staat. We zitten goed beschut. Uit het niets een piep op dave zijn linker hengel. Er volgen er nog een paar. Volgens mij is dit het gevolg van de wind. Het is een aardige klotsbak aan het geworden. Tijdens het varen vlogen de golven over de boot heen. Dat word slapen met een natte reet.

De wind begint nog harder aan te wakkeren. In de nacht vallen diverse buien. Het deert me niet ik leg lekker warm in de slaapzak. De ufo-nica wekkertoon van dave gaat af. Ik weet dat het al weer 6:30 is. We hebben weer niets kunnen vangen vannacht. Nog geen half uur erna word ik wakker en wil naar mijn hengels kijken. Dikke spetters vallen op mijn gezicht. Bagger de wind is gedraaid en staat schuin in mijn tent te waaien. Als een speer doe ik de voordeur dicht. Half doorweekt begin ik met het zetten van een bakkie koffie. Die smaakt me al te goed.

Ik begrijp niet dat de vis zo passief is. Het zou nu toch wel eens moeten gebeuren.

Maar ik heb op dit water wel vaker met perfecte weersomstandigheden gevist en dan ook geblankt. Het is zo'n moeilijk water te veel voedsel te weinig karper en dat voel je op zo'n moment.

Het is na uren regen eindelijk even droog. Er zullen ongetwijfeld nog wel wat buien vallen maar dat geeft niet. Ik zit te twijfelen of ik nog een nacht blijf zitten gezien de vangsten niet echt in mijn voordeel zijn. Ik wacht deze dag nog even af en bepalen uiteindelijk of het de moeite waard zal zijn om te blijven zitten.

Begin van de middag krijg ik een zakker. Ik hanteer de hengel en voel dat er vis aan zit. Door de afstand kan ik niet goed bepalen wat het is. Bij de kant aangekomen blijkt het een brasem te zijn.

Wat een grote deurmat in dit geval noem het maar een vloerkleed. Deze is zeker 60 cm lang. Wist niet dat deze zo groot konden worden.

De nacht Vliegt als verwacht voorbij zonder enig teken van leven. Ik besluit nog de ochtend te blijven vissen. Het is de beste tijd hier. Maar ook dit heeft geen enkele meerwaarde. Ik vertrek zonder vis naar huis. Uitgezonderd van die dikke brasem dan.

De herkansing

Na 1 nacht thuis te hebben geslapen begint het weer te kriebelen. Nu ik toch vrij heb besluit ik voor een korte sessie naar een makkelijker water te gaan. Nouja, makkelijk! Het water heeft ook 2 gezichten. Ondanks de hoeveelheid vis dat hier zit kan je ook gewoon dagen blanken. Het voelt goed, en kies voor de stek die ik begin dit jaar ook bevist heb. Dat resulteerde toen in een paar mooie schubkarpers van 19, 21 en 26 pond. Morgen komt mijn collega Andre me vergezellen. Ik hoop dat het een goede keuze is en het ons visje oplevert.

Het duurt niet lang voordat de middelste hengel op de voerplek een paar piepen geeft. Ik spring eruit en hanteer de hengel. Het voelt wel goed aan, maar het is vrij moeilijk goed te bepalen wat voor vis het is. De vis duikt over de lijnen van Andre heen en kan heb nog net voor het riet tegen houden.

Wat wel heel erg mooi past. Er moet nog wel wat geboord en afgevlakt worden. Maar binnen no-time is de zuiger af.

Het grootste voordeel van deze cilinder is, dat deze niet meer kan kantelen. Dit voorkomt dat de lucht langs het deeg gaat lopen. En mijn hele muur vol knettert met deeg.

De week erna haal ik de deksels op. Ik was thuis toch bezig met wat klusjes dus gelijk de gaten erin maken. Dit koste me een kwartiertje das het mooie van kunststof. Het laatste puntje was een verloop nippel van een 1/2 duim naar een kogelkraantje naar 3/8ste. Die kan je bij elke doe het zelf zaak wel krijgen. Zo, nu is de boilie pomp klaar.

De zondag erna gaan we test draaien. Ik maak een mooi deegje aan. Ik hoop dat dit mooie deegje ook mooi uit de spuit komt. De compressor wordt aangezet de bril en oorkappen op. De druk loopt op en het kogelkraantje open gedraaid. Er komen hele mooie deegslierten uit de buis.

En het ergste is bijna nog iedere maand weer een rib missen als je afrekent in de hengelsportzaak. Maar waarvoor eigenlijk?

Ach ik weet het wel, het gaat om de rust, de natuur en nog meer van dat soort thermen? Toch? Waarom zit ik dan in een half afgegraven polder met daarnaast een snelweg, waar continue vliegtuigen overkomen en het uitzicht en de geur van diverse fabrieken het niet aangenamer maken. Het word al een stuk minder als ik je het zo vertel.

Waarom ik hier bijna het hele jaar heb zitten vissen? Ja er blijft nog zo weinig over. Het gaat om dikke, hele dikke karpers.

En wat voor karpers, elke vis is een plaatje. De spiegels zijn vaak ongelofelijk mooi geschubd. Dat is de reden om er te gaan zitten.

Oei ik dwaal af van het onderwerp. Wat is nou groot? 40 pond? 100 cm? Er zit zo veel verschil in elke vis, de ene is een meter lang en de andere 65 cm met een gewicht van 50 pond. Ja wat is nou groot . En dan hebben we het nog niet eens gehad over het gevecht met de vis. Op bijvoorbeeld een rivier is de karper over het algemeen sterker. Er kan hierdoor een gevecht ontstaan waar je u tegen zegt. Een ander voorbeeld, een target vis vangen waar je al jaren achteraan loopt maar niet de grootste is van de plas. Dit kan je een groots moment noemen. Is dit dan groot.

We zijn allemaal op zoek naar iets (groots) aan de waterkant. Een moment, een vis, een gewicht of wat dan ook. Wat je ook beweegt om naar de waterkant te gaan. Het is en blijft de mooiste hobby van de wereld.